75. به پایان آمد این دفتر / حکایت همچنان باقی ست!

خسته ام از امسال. خیلی جنب و جوش و استرس و کار و هزارتا چیز دیگه داشتم. هر سال همینجوری میشه. روزای آخر انگار دیگه حوصله ندارم زندگی کنم. روزشماری می کنم برای شنبه. 1 فروردین 1394. تقویم که نو میشه انگار منم نو میشم. دیگه با تمام وجود منتظر هوای بهار و سبزی تازه درختا و صدای پرنده ها هستم. فصل باغ رفتن و پارک رفتن و مانتوی نازک پوشیدن!! چه قدر خوبه که تو کشورمون تمام فصل ها رو با معنای واقعیشون تجربه می کنیم :)

سه هفته پیش با مامان اینا رفتم تهران. 9 روز اونجا بودم. همه اش خرید و گردش و مهمونی بودیم. خیلی خوش گذشت. بعد از اینکه برگشتم هم مشغول خرید عید و تمیز کردن خونه بودم. چون دلم می خواست لحظه تحویل سال خونه کاملاً تمیز باشه خیلی از کارام مونده بود برای دقیقه نود! هنوز هم یکی دوتا از کارا مونده که امروز تموم میشه. فردا هم تا به خودمون بیایم شب شده و منتظر 94 ایم!

مامانم اینا رفتن مسافرت. امروز راه افتادن سمت عسلویه. پسرعموم اونجا زندگی میکنه. رفتن که هم اونارو ببینن و هم شهرای اون اطراف رو بگردن. اما ما خونه ایم. احتمالاً وسطای تعطیلات یه جای نزدیکی بریم.

خدایا شکرت که من امسال زندگی جدیدم رو تجربه کردم. شکرت که تجربه شیرینی بود و موفق بودم. شکرت که اومدم زیارت خانه زیبات. شکرت که درسم با موفقیت تموم شد. شکرت که عزیزانم سالم هستن.

امیدوارم سال جدید سال پربرکتی باشه. و از خدا می خوام شرایط زندگیمونو عوض کنه و اوقات فراغت بیشتری داشته باشیم. هر روز عاشق تر باشیم. من بتونم طرح مهندسی پزشکی اسم نویسی کنم و نوبتم برسه و مشغول شم. امیدوارم امسال نتیجه زحمات درسی که کشیدم رو ببینم. برای سال جدید از خدا تحرک می خوام، انرژی می خوام، سلامتی می خوام.

نوروز 94 مبارک.

+ یادم رفت بگم روزی که داشتم می رفتم تهران علی زنگ زد و گفت دوستش حلقه ام رو پیدا کرده. حلقه سالم و سلامت همون جایی مونده بود که افتاده بود. نه آب برده بود و نه کسی برداشته بودش. خدارو شکر :)