28. به مناسبت 23 اردیبهشت

"مادر مثل مداد می مونه، هر لحظه تراشیده شدنشو می بینی، تا اینکه یه روز تموم می شه.. ولی پدر مثل خودکار می مونه، ظاهرش عوض نمی شه، یه روز می بینی که دیگه نمی نویسه..." :(

این جمله غم انگیز ترین جمله ی دنیاس.. پدر واسه همه یعنی یه کوه. یعنی کسی که تو بدترین شرایط می شه روش حساب کرد. یعنی یه سنگ صبور. یعنی کسی که مطمئنی هیچ وقت دستتو ول نمی کنه، همیشه حواسش بهت هست، اما یواشکی، از دور..

سختیای زندگیمون رو دوش بابام بوده، همیشه. چیزایی که اگه یه لحظه من، یا حتی مامانم بدونه، نمی تونیم دَووم بیاریم.. بعد از ازدواجم فهمیدم بابا یعنی چی. بعد از ازدواج بود که دیدم چه قدر دوستم داشته و نمی دونستم، نمی فهمیدم. کاش می شد یه روز دیگه مجرد باشم و خونه ی بابام.. زندگیِ الانم خوبه، خدارو شکر، ولی هیچ کس به اندازه ی مامان و بابا دلسوز آدم نیست.

دلم برای مامان و بابام تنگ شده. مخصوصاً وقتی می بینم فردا روز پدره و من تنها کاری که می تونم بکنم یه تبریک تلفنیه. خیلی دلم گرفته :(

راستی فردا روز مرد منم هست.. علی واقعاً یه مَرده. یه وقتایی اذیتش می کنم و کلی خجالت می کشم، خوب البته یه وقتایی هم اون منو اذیت می کنه. بالاخره تا اخلاق هم دستمون بیاد و پا رو دُمِ هم نذاریم یه کم طول می کشه!

و یه چیز مهم دیگه. فــــــــردا اولین سالگرد عقدمونه، اصلاً باورم نمی شه به این زودی گذشت، و اصلاً باورم نمی شه الان با کسی دارم زندگی می کنم که تقریباً یک سال و ده روز پیش اصلاً نمی شناختمش!! به سنتی ترین و سریع ترین روش ممکن آشنا شدیم و ازدواج کردیم. و من از این انتخاب راضی ام. خدا کسی رو سر راهم قرار داد که بهترین و شبیه ترین شرایط رو به من داشت. منم دست دست نکردم و نذاشتم کِیسِ مناسب از دست بره

از خدا می خوام روزای بهتر از اینو بهمون نشون بده.. آرزو می کنم همیشه کنار هم باشیم، با عشق

بیکار نشینید، آمین بگین :دی